وبلاگ کتاب خوانی من

بوی گلِ سوسن و یاسمن آید؛ عطرِ بهاران کنون از وطن آید…●♪♫

جان ز تنِ رفتگان سوی تن آمد؛ رهبرِ محبوبِ خلق، از سفر آمد…●♪♫

دیو چو بیرون رود؛ فرشته در آید! دیو چو بیرون رود؛ فرشته در آید!●♪♫

بگذرد این روزگارِ تلخ تر از تلخ؛ بار دگر روزگار چون شکر آید…●♪♫

بگذرد این روزگارِ تلخ تر از تلخ؛ بار دگر روزگار چون شکر آید…●♪♫

هر چه مجاهد ز بند و حبس در آید؛ مهرِ فساد و ستم دگر به سر آید●♪♫

چشمِ یزیدِ زمان ز حلقه در آید؛ رهبرِ محبوبِ خلق از سفر آید●♪♫

دیو چو بیرون رود؛ فرشته در آید! دیو چو بیرون رود؛ فرشته در آید!●♪♫

بگذرد این روزگارِ تلخ تر از تلخ؛ بار دگر روزگار چون شکر آید…●♪♫

بوی گل سوسن و یاسمن آید

 تو آمدى و بهار شد

آمدى، تا روزهايمان رنگ سربلندى بگيرد و دست‌هاى‌مان بوى لبخندهاى آشتى.

آمدى، تا پشت آن همه شب‌هاى طولانى، طعم روز را فراموش نكنيم و به زيارت آفتاب برويم.

آمدى، تا پيروزى، فانوس شب‌هاى بى‌چراغى ما باشد و لبخند، عطر خوش آزادى‌مان.

تو كه آمدى، زمستان در برف‌هاى ناتمامش آب شد و بهار، در سينه‌هاى ما شكوفه زد. 

خوش آمدى «روح الله»

مى‌آيد؛ بر بام بلند آرزو و به جست‌وجوى شهيدانى كه مسيرش را با خون خويش مطهر كردند.

خانه‌هاى قلبمان، شانه‌هاى مهربان او را مى‌جويند تا در سايه خورشيدى‌اش، طعم خوش آزادى را بچشند.

اگرچه سيه مستان شب، با خنجر ظلم، سپيداران باغ را سر بريده‌اند، دست نوازش باغبانى چون روح خدا، نگاهى سبز را به درختان آرزوهاى‌مان باز مى‌گرداند.

خوش آمدى به وطن؛ پرسوختگان منتظرت، چشم‌انتظار دست نوازش تواند كه از بام بلند ديدار، بر خاطر مجروحشان بكشى، اى روح خدا !!